Ben jij in balans en volg je je eigen weg?
De belangrijkste les die ik heb geleerd de afgelopen jaren, is dat we zoveel op elkaar lijken. Het is best interessant om te doen alsof mensen onderling ontzettend van elkaar verschillen, maar zo gauw je een laagje dieper kijkt, is dat eigenlijk helemaal niet waar.
Zelden werd dat beter uitgelegd dan door Dr. Gabor Maté, een van oorsprong Hongaarse arts en Holocaust overlever die inmiddels jaren aan het werk is geweest in de verslavings- en traumazorg. Hij zegt: als een kind geboren wordt, heeft het slechts twee behoeftes. Beide behoeftes draag je een leven lang met je mee, ze bepalen je keuzes en conflicten. Elk mens wordt er door gevormd.
De eerste behoefte is affectie.
Je wilt worden gekoesterd en aangeraakt. Dat er iemand is die van je houdt en dat je ergens bij hoort. Een kind doet de gekste dingen om maar geliefd te worden door z'n ouders, soms ver voorbij wat gezond is.
De tweede behoefte is authenticiteit.
De ervaring dat je jezelf kunt zijn, je eigen stem mag laten horen en dat je op je eigen intuïtie mag vertrouwen. Tot nu toe niks aan de hand.
Maar wat als die twee niet samengaan? Wat als je vreest dat je wordt afgewezen als je helemaal jezelf bent? Wat als je voelt dat je er niet meer bij hoort, of dat er zelfs niet langer van je gehouden wordt, als je je uitspreekt en je eigen emoties laat zien? Als je leeft zoals je je diep van binnen voelt?
Het verlangen naar affectie zit zó diep, zegt Maté, dat we liever onszelf opgeven dan de ander. We kiezen er soms voor onszelf een leven lang te ontkennen, aan te passen en te verstoppen, om maar geliefd te worden. Het hoort bij de grootste menselijke drama's en leidt vaak tot onveilige relaties, verslaving en depressie.
Ik zie het tijdens mijn coaching. Zoveel mensen die jarenlang hebben geleefd volgens de waarden en behoeftes van anderen, zichzelf ontkennend, verwaarloosd bijna. Ze zijn het contact met hun gevoel en innerlijke kompas verloren. Ik vraag weleens: hoe is het? De ander kijkt me glazig aan en zegt: dat weet ik eigenlijk niet.
De twee behoeftes van Gabor Maté helpen mij enorm, om de balans te voelen in mezelf: wat is authentiek van mij? Wat doe ik alleen maar om te pleasen? Kan ik ook compassie en waardering hebben voor mezelf, in plaats van het van buitenaf te krijgen? In het verenigen van deze twee behoeftes, vind je innerlijke vrede.
En als ieder mens in vrede leeft met zichzelf, ontstaat er vanzelf wereldvrede.